ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥΣ I

Ο Αιγύπτιος θεός Θωθ, ή αλλιώς Ερμής ο Τρισμέγιστος.

Αυτή η σειρά άρθρων εξ όσων γνωρίζω είναι μοναδική στον κόσμο. Και αυτό γιατί όπως θα δείτε, για να πάρει κάποιος αυτές τις πληροφορίες πρέπει να έχει πρόσβαση σε μέρη και πρόσωπα τα οποία είναι για τους περισσότερους άβατα. Και όπως επίσης θα δείτε, αν και υπάρχει κι άλλο ψωμί στην υπόθεση, αν προσπαθήσει να προχωρήσει κάποιος περισσότερο, είναι πολύ πιθανόν να βρεθεί το κεφάλι του σε κάποιο χαντάκι. Λόγω ατυχήματος βέβαια, όχι τίποτε άλλο, ε;

Λοιπόν, σε αυτήν την σειρά άρθρων θα σας αποκαλύψω ακριβώς τι πιστεύουν οι άνθρωποι πίσω από την κουρτίνα. Και θα σας δώσω και μαρτυρίες και αποδείξεις για τα λεγόμενά μου. Αλλά δεν θα με πιστέψετε. Δεν υπάρχει περίπτωση. Βλέπετε, ενώ αυτοί έχουν οδηγήσει τον περισσότερο κόσμο στον πλανήτη στην εκκοσμίκευση και σε αυτό που αποκαλούν «ορθολογισμό», οι ίδιοι είναι φανατικά θρησκευόμενοι. Και όταν λέω φανατικά θρησκευόμενοι δεν κάνω πλάκα. Μιλάμε για ανθρώπους με απίστευτες δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις. Ας σας δώσω ένα παράδειγμα που δεν θα το πιστεύετε. Ο Μαξ Ρότσιλντ ήταν ένας από τους 11 ανθρώπους που εγκαταστάθηκαν στην Βαυαρία προκειμένου να την ελέγξουν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ήταν μέλος της Μασονικής στοάς νούμερο 11 στο Μόναχο, ενώ η συνθήκη ανακωχής του πρώτου παγκοσμίου πολέμου της οποίας το προσχέδιο είχε γίνει από ανθρώπους του περιβάλλοντος των Ρότσιλντ, έλαβε χώρα στις 11/11, στις 11:00. Σύμπτωση; Ναι βέβαια, σύμπτωση. Άντε τώρα αλλάξτε πλευρό γιατί αν κοιμάστε μόνο από την μια μεριά θα πιαστεί το κεφάλι σας.

Έχουν αποστειρώσει τον κόσμο τόσο πολύ από τις θρησκείες ώστε ο ίδιος δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα πράγματα που γίνονται μπροστά στα μάτια του. Με το χέρι στην καρδιά, πόσοι άνθρωποι νομίζετε πως αυτήν την στιγμή θεωρούν πιθανότερο ο χαιρετισμός του Σαμαρά στον Επισκέπτη Από Τον Πλανήτη Βούλκαν να είναι από λάθος -ο οποίος χαιρετισμός γίνεται μόνο επίτηδες- ή να χαιρέτησε επειδή ήταν οπαδός του Σταρ Τρεκ, θεωρώντας ως «ακραίο», «απίθανο» και «θεωρίες συνωμοσίας» το γεγονός κάποιος να κάνει μία χειρονομία που θεωρείται στον πολιτισμό του ότι φέρνει καλοτυχία; Καταλαβαίνετε το μέγεθος της πλύσης εγκεφάλου; Το μεγαλύτερο κόλπο που έκανε ποτέ ο διάβολος ήταν το να πείσει τον κόσμο ότι δεν υπήρχε.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον Ερμητισμό. Κανονικά δεν θα ασχολούμουν με αυτόν· χρησιμοποιείται ως βάση της ιδεολογίας στον Ελευθεροτεκτονισμό και τον Ροδοσταυρισμό μεν, αλλά δεν είναι αναγκαίος για να κατανοήσει κάποιος την ιδεολογία των ξεπλυμάτων. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι σίγουρος εάν αξίζει τον κόπο το να προσπαθήσω να περιγράψω το τι είναι ο Ερμητισμός, καθότι είναι εξαιρετικά δύσκολη η κατανόησή του. Το κάνω όμως γιατί έχω παρατηρήσει πως υπάρχει μία προσπάθεια προπαγάνδας, μία προσπάθεια έγχυσης της φιλοσοφίας του Ερμητισμού στην σύγχρονη κοινωνία, ώστε η σκέψη του μέσου ανθρώπου να έρθει πιο κοντά στην μασονική κοσμοθεώρηση. Σίγουρα θα έχετε ακούσει πως δεν υπάρχει καλό χωρίς κακό, ε; Και σίγουρα θα σας έχει επηρεάσει λίγο ως πολύ στην κοσμοθεώρηση. Ε, λοιπόν, αυτό είναι βασική έννοια του Ερμητισμού.

Ο Αιγύπτιος θεός Θωθ, ή αλλιώς Ερμής ο Τρισμέγιστος.

Θυμάστε όταν υπήρξε μία μόδα ανάδειξης του Ερμή του Τρισμέγιστου από διάφορα «ελληνοπρεπή» και «ελληνόθρησκα» περιοδικά και βιβλία; Η κοσμοθεώρηση αυτή είναι ο λεγόμενος Ερμητισμός (από τον Ερμή τον Τρισμέγιστο). Και βέβαια, όπως οτιδήποτε μασονικό, δεν έχει ουδεμία σχέση με την Ελλάδα (ή μάλλον έχει μία μικρή, αφού μερικά στοιχεία του ελληνοποιήθηκαν) αλλά με την Αίγυπτο και τον θεό Θωθ. Ο Θωθ ανεφωνείτο, εκτός άλλων, ως ο μέγας, μέγας, μέγας (πα αα, πα αα, πα αα) από τους Αιγυπτίους. Έτσι στα Ελληνικά μεταφράστηκε ως τρισμέγιστος, το οποίο όνομα όταν αναπτύχθηκε εν τέλει ο Ερμητισμός ήταν και σε αρμονία με αυτήν την κοσμοθεώρηση, αφού υποτίθεται πως αυτός γνώριζε και τα τρία μέρη που αποτελούν την σοφία του σύμπαντος, δηλαδή την αλχημεία, την αστρολογία και την θεουργία.

Αν μπορούσα να περιγράψω την κοσμοθεωρία του Ερμητισμού σε μία φράση αυτή θα ήταν: «Όλα είναι Ένα, το Ένα είναι το Όλον, και το Όλον είναι Όλα». Αυτός είναι ο Θεός του Ερμητισμού, ή αλλιώς ο Νους. Ο Νους που ό,τι σκέφτεται Είναι. Το Ένα. Το Όλον. Το Όλον δεν είναι μόνο το σύμπαν το οποίο βλέπουμε και αισθανόμαστε. Είναι τα πάντα. Είναι ο πνευματικός κόσμος, ο υλικός κόσμος, τα όνειρα, οι σκέψεις, η φαντασία, οι ψυχές, οι άνθρωποι, ακόμα και οι θεότητες όπως ο Δίας είναι μέρος του Όλου. Όλα αυτά λοιπόν που απαρτίζουν το σύμπαν, είτε μπορούμε να τα δούμε, είτε όχι, είτε μπορούμε να τα αισθανθούμε είτε όχι, είναι μέρος του Όλου. Για να δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αν δεν έχει ξεδιαλύνει ακόμα η έννοια του «Όλου»· ο άνθρωπος ως μέρος του Όλου θεωρείται συνδημιουργός του σύμπαντος. Άλλο ένα παράδειγμα είναι πως αν ρίξεις τα ζάρια δεν υπάρχουν πιθανότητες ώστε αυτά να δείξουν κάποιον συνδυασμό ή κάποιον άλλον· αυτό που θα δείξουν τα ζάρια είναι ήδη προαποφασισμένο, όπως οτιδήποτε άλλο άλλωστε, και θα είναι αυτό που έχει ήδη σκεφτεί ο Νους. Ελπίζω μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό περίεργων πληροφοριών να έγινα τουλάχιστον ημικατανοητός.

Το πρόβλημα με τον (πραγματικό) Ερμητισμό, είναι πως αντικειμενικά γνωρίζουμε πολύ λίγα για αυτόν. Όπως είδαμε στο Σύμπαν Του Φίλιπ Κ. Ντικ, η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία ήταν εξαιρετικά επηρεασμένη από τον Ερμητισμό, ειδικά οι προσωκρατικοί· το οποίο σημαίνει πως ως κοσμοθεώρηση/φιλοσοφία/θρησκεία ήταν πανάρχαια. Οι ίδιοι οι μασώνοι θεωρούν πως ο Θωθ ήταν είτε σύγχρονος είτε αρχαιότερος του Μωϋσή. Όμως τα χειρόγραφα που έχουμε για τον Ερμητισμό είναι ψευδεπίγραφα και έτσι σίγουρα υπό αμφισβήτηση. Τα αρχαιότερα σωζόμενα χειρόγραφα είναι του 2ου-3ου αιώνα μ.Χ., από κάποιον ο οποίος τα υπέγραψε ο ίδιος ως «Ερμής ο Τρισμέγιστος», τουλάχιστον μία χιλιετία αργότερα δηλαδή από τότε που ο πραγματικός Ερμής ο Τρισμέγιστος έζησε!

Ακόμα χειρότερα, εκείνην την εποχή υπήρξε έντονο το στοιχείο του φιλοσοφικού συγκριτισμού, ένα από τα τυπικά γνωρίσματα του οποίου ήταν η τάση της αποδόσεως νέων κειμένων και θεωριών στην αυθεντία αρχαιοτάτων στοχαστών ή θεοτήτων οι οποίοι εθεωρούνταν μεγάλοι δάσκαλοι και θεσμοφύλακες της γνώσης. Γνωρίζοντας αυτό και συνδυάζοντάς το με το γεγονός πως τα παλαιότερα έγγραφα που έχουμε είναι ψευδεπίγραφα, είναι αμφίβολο αν τα Ερμητικά κείμενα αποδίδουν πράγματι κάποια πανάρχαια κοσμοθεωρία, αλλά μάλλον επρόκειτο για ένα καινούργιο φιλοσοφικό ρεύμα εκείνης της εποχής, το οποίο πράγματι είχε και γνωρίσματα από τους αρχαίους.

Το εσωτερικό των μασονικών στοών διακατέχεται από έντονο συμβολισμό της πολικότητας/ δυϊσμού.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός βασίζεται, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φιλοσοφία, σε αυτό που ονομάζεται Δυϊκότητα ή Δυϊσμός. Ένα είδος Δυϊκότητας μπορούμε να μελετήσουμε σε αυτό που στο σύγχρονο Ερμητικό βιβλίο «Κυβάλιον» ονομάζεται ως Πολικότητα. Βέβαια εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως στο συγκεκριμένο παράδειγμα η πολικότητα εμφανίζεται και ως σχετική, ενώ στον Ελευθεροτεκτονισμό όχι μόνο είναι απόλυτη, αλλά ο συνδυασμός των αντιθέτων πόλων επιφέρει και την ισορροπία. Δηλαδή για κάθε τι υπάρχει και το ακριβώς αντίθετό του, τα οποία συνδυαζόμενα φέρουν την ισορροπία στο σύστημα του Όλου. Αν και δεν μου αρέσει η φιλοσοφία του γλυκού νερού, θα σας δώσω ένα παράδειγμα όπως αποπειράθηκε να προπαγανδιστεί από την μεγάλη οθόνη, προσφορά του Χόλλυγουντ και των ξεπλυμάτων που το διοικούν. Θυμάστε την τριλογία της ταινίας «Μάτριξ»; Λοιπόν, στην τελευταία ταινία της τριλογίας, ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας, ο Νέο, αφήνει τον αντίπαλό του να τον σκοτώσει, αφού συνειδητοποιεί πως δεν υπάρχει καλό χωρίς κακό, και έτσι αφού αυτός πεθαίνει, χάνεται και ο αντίπαλός του, φέροντας έτσι ισορροπία στο σύστημα. Τώρα θα μου πείτε, αφού ήδη υπήρχε καλό και κακό, ήδη το σύστημα ήταν εξισορροπημένο, αλλά τέλος πάντων. Είπαμε, φιλοσοφία του γλυκού νερού. Προπαγάνδα να γίνεται.

Σκηνή από το «Μάτριξ». Όλως περιέργως, στην ταινία όχι μόνο οι βασικοί χαρακτήρες ντύνονται με μονόχρωμα ρούχα, αλλά και πολλές από τις σκηνές έχουν έντονο το μοτίβο της αντίθεσης.

Η πολικότητα είναι έκδηλη παντού και σε κάθε μασονική στοά. Μέλη της πολλές φορές στολίζουν ανάλογα τα μαγαζιά τους ώστε να αναγνωρίζονται εύκολα από την «εκλεκτή» πελατεία, αλλά και επειδή οι ίδιοι είναι επηρεασμένοι από τον Ερμητισμό. Παρατηρήστε μία από τις σημαντικές κάρτες σε μία σχετικά μοντέρνα έκδοση του Καββαλιστικού Ταρώ που χρησιμοποιείται στον αποκρυφισμό (άνθρωποι όπως ο Ζαν-Μπατίστ Αλιέτ και ο Άλιστερ Κράουλυ μάλιστα θεωρούσαν την κάρτα του Ταρώ συνδεόμενη με τον Θωθ):

Αυτή είναι η δεύτερη κάρτα από τις 22 σημαντικές κάρτες του Ταρώ. Η λεγόμενη «Πάπισσα». Το γιν και γιανγκ στο βιβλίο, το ασπρόμαυρο πάτωμα, το ότι ο Πάπας είναι μόνο άνδρας, αλλά σε αυτήν την περίπτωση είναι γυναίκα, τα διαφορετικά χρώματα στην κουρτίνα και η αντίθεση μεταξύ της κάπας και του φορέματός της, ακόμα και ο αριθμός στον οποίον εμφανίζεται η Πάπισσα, είναι όλα συμβολικά για την δυϊκότητα (ή πολικότητα όπως περιγράφεται στο Κυβάλιον). Στην κλασσική έκδοση των Ράϊντερ-Γουέϊτ-Σμιθ η Πάπισσα απεικονίζεται έτσι:

Βλέπουμε πάλι την πολικότητα σε όλο της το μεγαλείο, αλλά σε μικρότερο βαθμό από πριν. Για να μην βγάζετε τα μάτια σας για να καταλάβετε τι είναι αυτό που διαβάζει η Πάπισσα, είναι η Εβραϊκή Τορά. Οι πυλώνες ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται, είναι οι λεγόμενοι Βαάς και Ιαχούμ (ανάλογα με την προφορά και την μετάφραση τα ονόματα μπορεί να μην είναι τα ίδια ακριβώς, αλλά παρόμοια), οι οποίοι επίσης βρίσκονται στις μασονικές στοές και δεν συμβολίζουν μόνο την δυϊκότητα/ πολικότητα, αλλά και τους πυλώνες που βρισκόντουσαν στην είσοδο του ναού του Σολομώντα, χτισμένος από τον μέγα κτίστη Χιράμ Αμπίφ, τον οποίον και αναφέρουν με σεβασμό συχνά-πυκνά διάφορα μασονικά κείμενα.

Διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη, Παραλειπομένων Β, Κεφάλαιον Γ’, Στίχος 17:

καὶ ἔστησε τοὺς στύλους κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ, ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ τὸν ἕνα ἐξ εὐωνύμων, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ ἐκ δεξιῶν Κατόρθωσις καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἐξ ἀριστερῶν ᾿Ισχύς.

Το Κατόρθωσις είναι στα Ελληνικά η μετάφραση του Ιαχούμ και το Ισχύς του Βαάς. Άλλωστε, στην Παλαιά Διαθήκη πάλι, στο Βασιλειών Γ, Κεφάλαιον Ζ’, Στίχος 7 βλέπουμε τα ονόματα των πυλώνων αμετάφραστα:

καὶ ἔστησε τοὺς στύλους τοῦ αἰλὰμ τοῦ ναοῦ· καὶ ἔστησε τὸν στῦλον τὸν ἕνα καὶ ἐπεκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιαχούμ· καὶ ἔστησε τὸν στῦλον τὸν δεύτερον καὶ ἐπεκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Βαάς.

Λέει το ξέπλυμα Ελιφάς Λεβί στο βιβλίο του «Dogme et Rituel de la Haute Magie», σελίδες 124-125:

Βόας και Ιαχίν είναι τα ονόματα των δύο συμβολικών πυλώνων που ήταν μπροστά στην κύρια πόρτα του καβαλλιστικού ναού του Σολομώντα.
Αυτές οι δύο κολώνες εξηγούν στην καμπάλα όλα τα μυστήρια του ανταγωνισμού, είτε φυσικά, είτε πολιτικά, είτε θρησκευτικά, και εξηγούν την γενερατρική πάλη μεταξύ του άντρα και της γυναίκας: διότι, σύμφωνα με τον νόμο της φύσης, η γυναίκα πρέπει να αντισταθεί στον άντρα, και αυτός, πρέπει να την γοητεύσει ή να την υποβάλλει. Η ενεργητική αρχή αναζητά την παθητική αρχή, το πλήρες είναι ερωτευμένο με το κενό, το σαγόνι του φιδιού προσελκύει την ουρά του, και, γυρνώντας γύρω από τον εαυτό του, και ξεφεύγει και καταδιώκεται.

Το σημαντικό που πρέπει να υποσημάνουμε είναι πως ο νοητικός συνδυασμός των δύο πυλώνων δημιουργεί έναν τρίτο πυλώνα, τον τέλειο, κατέχοντα χαρακτηριστικά και των δύο όπως περιγράφεται στην Ερμητιστική Καμπάλα:

Το δέντρο της ζωής κατά την Ερμητιστική Καμπάλα. Από την Βικιπαίδεια. Το σχήμα θα ήταν ακριβέστερο εάν αντί για το θετικό και αρνητικό πρόσημο στους πυλώνες, να υπήρχε ένα τρίγωνο προς τα επάνω και ένα προς τα κάτω, ώστε συνδυαζόμενα να σχημάτιζαν την σφραγίδα του Σολομώντα.

Σας θυμίζει μήπως το «Θέση-Αντίθεση-Σύνθεση»; Νομίζετε πως είναι σύμπτωση;

Εννοείται πως η παρουσία των πυλώνων Βαάς και Ιαχούμ είναι εκ των ουκ άνευ στις μασονικές στοές:

Νομίζω πως αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε το νόημα της Μασονίας. Μάλιστα, αν παραθέσουμε και μερικά αποφθέγματα, μπορούμε να διακρίνουμε πως ουσιαστικά μικρή σχέση έχει η μασονία με την κοσμοθεωρία του Ερμητισμού, όπως όχι μόνο ήταν αντιληπτή από τους προσωκρατικούς, αλλά και από τους ιδρυτές της τον 2ο μ.Χ. αιώνα.

Διαβάζουμε στο «Τhe Symbolism Of Freemasonry: Illustrating and Explaining Its Science and Philosophy, Its Legends, Myths, and Symbols», του Άλμπερτ Γ. Μάκεϋ, κεφάλαιο 3 «The Primitive Freemasonry of Antiquity», σελίδα 28:

Αυτή η Θεία αλήθεια, τότε, της ύπαρξης του ενός Υπέρτατου Θεού, του Μέγα Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, συμβολιζόμενος στον Ελευθεροτεκτονισμό ως ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, χάθηκε από τους Σαβιανούς και τους πολυθεϊστές που εμφανίστηκαν μετά την διασπορά στην Βαβέλ, και με αυτό επίσης εξαφανίστηκε το δόγμα της μελλοντικής ζωής· και ως εκ τούτου, σε ένα τμήμα της Ελευθεροτεκτονικής τελετουργίας, ως νύξη σε αυτό το ιστορικό γεγονός, μιλάμε για τον «υψηλό Πύργο της Βαβέλ, όπου η γλώσσα συγχύθηκε και ο Τεκτονισμός χάθηκε.»

Μα τι μας λέει εδώ; Θέλουν να αναβιώσουν την θρησκεία όπως αυτή υπήρχε στον Πύργο της Βαβέλ; Τι σχέση θα μπορούσε να έχει ο Ερμητισμός με αυτήν την περίοδο;

Την απάντηση μας την δίνει το απόλυτο ξέπλυμα Άλμπερτ Πάϊκ, του οποίου οι διδασκαλίες και τα βιβλία θεωρούνταν ουσιώδη για κάθε μασονική στοά, μιλώντας σε αδερφούς του του 33ου βαθμού. Διαβάζουμε λοιπόν στο «La Femme et l’ Enfant dans la Franc-Maconnerie Universelle», σελίδες 588-589 να λέει:

« Αυτό που πρέπει να πούμε στο πόπολο, είναι: – Εμείς λατρεύουμε έναν Θεό, αλλά είναι ο Θεός που τον λατρεύεις χωρίς δεισιδαιμονίες.
« Σε εσάς, Ύπατοι Μεγάλοι Γενικοί Επιθεωρητές, σας λέμε, ώστε να το επαναλάβετε στους αδελφούς του 32^ου, 31^ου και 30^ου βαθμού: – Η μασονική θρησκεία θα έπρεπε, από όλους εμάς, μυημένους στους υψηλούς βαθμούς, να διατηρείται στην καθαρότητα του ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ.»
« Εάν ο Εωσφόρος δεν ήταν Θεός, ο Αδωνάϊ, (1) του οποίου οι πράξεις επιμαρτυρούν την σκληρότητα, την υπουλότητα, το μίσος για τον άνθρωπο, την βαρβαρότητα, την αποστροφή για την επιστήμη, εάν ο Εωσφόρος δεν ήταν Θεός, ο Αδωνάϊ και οι παπάδες του θα τον συκοφαντούσαν;
« Ναι, ο Εωσφόρος είναι Θεός, και δυστυχώς επίσης είναι και ο Αδωνάϊ. Διότι ο αιώνιος νόμος είναι ότι δεν υπάρχει φως χωρίς σκιά, ομορφιά χωρίς ασχήμια, λευκό χωρίς μαύρο· διότι το απόλυτο μπορεί να υφίσταται μόνο ως δύο· διότι το σκοτάδι είναι αναγκαίο για το φως για να χρησιμεύσει ως ο απωθητής του, όπως το βάθρο είναι απαραίτητο για το άγαλμα, όπως το φρένο στην ατμομηχανή.
« Σε αναλογικές και καθολικές δυναμικές, μπορεί κάποιος να ακουμπήσει πάνω σε κάτι που του αντιστέκεται. Επίσης το σύμπαν είναι ισορροπημένο από δύο δυνάμεις που το διατηρούν σε ισοσταθμία: την δύναμη που προσελκύει και αυτήν που απωθεί. Αυτές οι δύο δυνάμεις υπάρχουν στη φυσική, την φιλοσοφία και την θρησκεία. Και η επιστημονική πραγματικότητα του Θείου δυϊσμού αποδεικνύεται από τα φαινόμενα της πολικότητας και από τον παγκόσμιο νόμο των συμπαθειών και των αντιπαθειών. Γι΄αυτό οι ευφυείς μαθητές του Ζωροαστρισμού, καθώς και μετά από αυτούς οι Γνωστικοί, οι Μανιχαϊστές, οι Ναΐτες έχουν παραδεχθεί, ως την μόνη λογική μεταφυσική σύλληψη, το σύστημα των δύο θεϊκών αρχών να παλεύουν στην αιωνιότητα, και δεν μπορεί κάποιος να πιστεύει ότι η μία είναι υποδεέστερη από την άλλη σε δύναμη.
Ως εκ τούτου, το δόγμα του Σατανισμού είναι μια αίρεση· και η αληθινή και καθαρά φιλοσοφική θρησκεία, είναι η πίστη στον Εωσφόρο, ίσο του Αδωνάϊ, αλλά Εωσφόρος ο Θεός του φωτός και ο Θεός του καλού, αγωνίζεται για την ανθρωπότητα εναντίον του Αδωνάϊ Θεού του σκότους και Θεού του κακού… »
(1) Ο Θεός των Χριστιανών.

Όπως συνειδητοποιείτε, με αυτήν την παραδοχή, ο Ερμητισμός ουσιαστικά πάει περίπατο και απλά μένει ως ένα ωραίο αμπαλάζ για να δικαιολογεί την κοσμοθεωρία που θέλει να πλασάρει η Μασονία. Εδώ βέβαια οφείλουμε να σημειώσουμε πως η Μασονία είναι μία μεγάλη μπάμπουσκα. Δεν είναι το ίδιο ένας μασόνος πρώτης (μέχρι τον 3ο βαθμό) ή δεύτερης (μέχρι τον 14ο) τάξεως με τον Ύπατο Μέγα Γενικό Επιθεωρητή. Ουσιαστικά οι αλήθειες και τα μυστικά αρχίζουν να φανερώνονται στην έκτη τάξη (από τον 30ό βαθμό) και μέχρι τότε το αντικείμενο έχει υποστεί ένα είδος πλύσεως εγκεφάλου, έχοντας υποσυνείδητα δεχτεί συμβολισμούς, διδαχές και μηνύματα και υποστηρίζοντας και καταδέχοντας πράγματα και ιδέες που δεν ξέρει το τι πραγματικά είναι.

Άρα μέχρι τώρα, πώς μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε; Σατανιστές; Μάλλον δεν προσέχατε τι έχω γράψει μέχρι τώρα. Δεν καταλάβατε καν τι είπε ο Άλμπερτ Πάϊκ. Εβραίους; Ξαναδιαβάστε το κείμενο με περισσότερη προσοχή. Εβραιομαθείς; Καμπαλιστές; Ίσως να μπορούσε κάποιος να τους αποκαλέσει κι έτσι υποθέτω, αλλά δεν είναι αρκετά ακριβής η περιγραφή. Όπως έχω ήδη πει είναι δεισιδαίμονες και φανατικοί.

Τώρα θα προσθέσω και κάτι που φαινομενικά ακούγεται ως αντίφαση: Αθεϊστικός Εβραϊσμός. Σχεδόν μπορώ να σας ακούσω να βρίζετε μπροστά στην οθόνη σας. «Τι χαζομάρες και τι φύκια για μεταξωτές κορδέλες μας πουλάει; Φανατικοί άθεοι Εβραίοι που λατρεύουν τον Σατανά;» Ε λοιπόν, και πάλι όχι. Δεν διαβάζετε με προσοχή το τι γράφω. Ο σκοπός μου δεν είναι να δαιμονοποιήσω τους Εβραίους. Άλλωστε, ούτε οι Ροκφέλλερ, ούτε ο Μπιλ Γκέιτς, ούτε ο Γουώρεν Μπάφετ είναι Εβραίοι και ανήκουν στην ελίτ που διοικεί τον κόσμο. Και το κλειδί δεν είναι η Μασονία. Όπως προείπα μάλιστα, κανονικά δεν θα ασχολούμουν με τον Ερμητισμό.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

https://colaphus.wordpress.com