Μια όμορφη νεαρή γυναίκα των Βερβέρων Καμπύλ της Τυνησίας, με τατουάζ και παραδοσιακά κοσμήματα (αρχές του 1900). Φωτογραφία από τον Rudolf Lehnert 1905 |
Η ιστορία του λαού των Βερβερίνων στην Βόρεια Αφρική είναι ευρύτατη και διαφοροποιημένη. Οι Βέρβεροι είναι μια μεγάλη ομάδα των μη-Αραβικών φυλών, που σχετίζονται μεταξύ τους με τη γλώσσα και τον πολιτισμό και κατοικούν στις περιοχές που εκτείνονται από την Αίγυπτο ως τις Καναρίους Νήσους, καθώς και τις περιοχές νότια της Σαχάρας, όπως ο Νίγηρας και το Μαλί. Οι αρχαιολόγοι έχουν επισήμανει την προέλευσή τους στον Καπσιανό πολιτισμό [1], ένας λαό της Βόρειας Αφρικής που χρονολογείται πριν περισσότερα από 10.000 χρόνια. (*Σημειώστε τη χρονολογία στο μυαλό σας).
Λαοί που μιλούν Βερβερικά ζουν στη Βόρεια Αφρική από αρχαιοτάτων χρόνων και η πρώτη αναφορά γι αυτούς γίνεται από τους Αιγυπτίους το 3000 π.Χ., υπό την ονομασία Temehu. Φοινικικά, ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα αναφέρονται επίσης σ'αυτούς. Από τα προϊστορικά χρόνια, τα εδάφη των Βερβερίνων είναι ένα σταυροδρόμι λαών από την Αφρική, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Οι Καρχηδόνιοι, οι Ρωμαίοι, οι Βάνδαλοι, οι Βυζαντινοί, οι Άραβες, οι Τούρκοι, οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί έχουν εισβάλει και κυβερνήσει τμήματα της πατρίδας Βερβερίνων. Οι Βέρβεροι δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ μια ενιαία πολιτική ταυτότητα, ένα κοινό κράτος. Υπήρξαν πολλά βασίλεια Βερβερίνων και πολιτισμοί, το ένα δίπλα στο άλλο, σε διάφορες περιοχές της Βόρειας Αφρικής και της Ισπανίας, αλλά ποτέ μια ενιαία "Αυτοκρατορία των Βερβερίνων". Στο πέρασμα των αιώνων, οι Βέρβεροι έχουν αναμιχθεί με πολλές εθνοτικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των Αράβων και εξαιτίας αυτού του γεγονότος, έχουν καταλήξει να ταυτοποιούνται περισσότερο γλωσσολογικά, παρα με τη φυλή. Η γλώσσα τους είναι μια από τις παλαιότερες στον κόσμο και ανήκει στον Αφρικανικό κλάδο της οικογένειας της αφρο-ασιατικής γλώσσας, μαζί με την αρχαία αιγυπτιακή.
Δείτε επίσης:
O Tariq ibn Ziyad, στρατηγός των μουσουλμάνων Βερβερίνων και των Ομμεϋάδων, που ηγήθηκε στη κατάκτηση της Ισπανίας από τους Βησιγότθους το 711. Ζωγραφική από τον Theodor Hosemann |
Αν και ποτέ δεν έγινε επίσημα πέρα από τις τοπικές λατρείες, οι Βέρβεροι είχαν μια πλούσια μυθολογία και σύστημα πίστης που διαρθρώνεται γύρω από ένα πάνθεον διαφόρων θεών. Πολλές από τις πεποιθήσεις τους είχαν αναπτυχθεί σε τοπικό επίπεδο, ενώ κάποιες εισήχθησαν ή αργότερα επηρεάστηκαν από την επαφή με άλλες αφρικανικές μυθολογίες, όπως η αιγυπτιακή θρησκεία, μαζί με φοινικική μυθολογία, τον Ιουδαϊσμό, την ιβηρική μυθολογία και την ελληνιστική θρησκεία κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας. Η πιο πρόσφατη επιρροή προήλθε από την αραβική μυθολογία, όταν οι Βέρβεροι προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ κατά τη διάρκεια του ένατου αιώνα. Σήμερα, μερικές από τις παραδοσιακές, αρχαίες, παγανιστικές πεποιθήσεις των Βερβερίνων εξακολουθούν να υπάρχουν εντός του πολιτισμού και της παράδοσης τους, ειδικά στην Αλγερία, όπου οι παλαιότερες λατρείες επιβίωσαν σε διάφορους βαθμούς. Οι Άραβες μουσουλμάνοι Αλγερινοί αποκαλούν ακόμα τους Βερβερίνους ως Αματζίγ, θέλοντας να τους προσδώσουν την παγανιστική τους προέλευση. Πολλοί φανατικοί μουσουλμάνοι και αμαθείς τους θεωρούν Μαύρους Μάγους ή και Σατανιστές.
Πολλοί τους προϊστορικούς λαούς θεωρούσαν τους βράχους ως ιερούς, συμπεριλαμβανομένων και των Βερβέρων. Τον δεύτερο αιώνα ο Λατίνος συγγραφέας Απουλήιος, μαζί με τον Άγιο Αυγουστίνο, επίσκοπο του Hippo Regius (αρχαία ονομασία της σύγχρονης πόλης Ανάμπα, στην Αλγερία), τόσο παρατήρησαν τη λατρεία βράχων μεταξύ των βόρειων Αφρικανών. Ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος έγραψε για τις θυσίες τους:
"Αρχίζουν με το αυτί του θύματος, το οποίο κόβουν και να ρίχνουν πάνω από το σπίτι τους: όταν αυτό γίνει, σκοτώνουν το ζώο με στρίψιμο του λαιμού. Θυσιάζουν στον Ήλιο και τη Σελήνη, αλλά όχι σε οποιοδήποτε άλλο θεό." [2]
Ο μεγαλιθικός πολιτισμός μπορεί να ήταν μέρος της λατρείας των νεκρών ή της λατρείας των αστεριών. Το πιο γνωστό μεγαλιθικό μνημείο στη βορειοδυτική Αφρική είναι η Mzora (ή Msoura). Αποτελείται από έναν κύκλο με ογκόλιθους γύρω από ένα τύμβο. Ο υψηλότερος ογκόλιθος είναι μεγαλύτερος από 5 μέτρα. Σύμφωνα με το μύθο, είναι ο τόπος ανάπαυσης του μυθικού βασιλιά Βερβερίνων Ανταίου [3][4]. Ένα άλλο μεγαλιθικό μνημείο ανακαλύφθηκε το 1926, νότια της Καζαμπλάνκα και είναι χαραγμένο με επιτύμβιες επιγραφές σε Libyco-Βερβερίνικη γραφή γνωστή ως Βερβερικά (Tifinagh).
Το μεγαλιθικό μνημείο (Cromlech) της Msoura ή Mzora |
Το μαυσωλείο των Νουμίδιων Βασιλέων που ονομάζεται Medracen |
Τη σάρκα αγελάδας, ωστόσο, καμία από αυτές [τις λιβυκές] φυλές ποτέ δεν δοκίμασε, αλλά απέχουν από αυτή για τον ίδιο λόγο όπως και οι Αιγύπτιοι, ούτε αυτοί αναπαράγουν χοίρους. Ακόμη και στην Κυρήνη, οι γυναίκες σκέφτονται ότι είναι λάθος να τρώνε τη σάρκα της αγελάδας, τιμώντας με αυτήν την Ίσιδα, την αιγυπτιακής θεά, της οποία λατρεύουν τόσο με νηστείες και γιορτές. Οι γυναίκες των Βαρκαίωναπέχουν, όχι μόνο από τη σάρκα αγελάδας μόνο, αλλά και από τη σάρκα των χοίρων
Άλλη μία από τις θεότητες τους, που οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν ότι έχει καταγωγή από τη Λιβύη, ήταν η Ναΐθ η οποία λέγεται ότι μετανάστευσε από τη Λιβύη για να δημιουργήσει το ναού της στη Σάιδα στο Δέλτα του Νείλου. Μερικοί μύθοι λένε ότι η Νεΐθ γεννήθηκε γύρω από τη λίμνη Τρίτωνίδα (στη σύγχρονη Τυνησία). Είναι αξιοσημείωτο ότι ορισμένα αιγυπτιακές θεότητες, αποτυπώθηκαν με χαρακτηριστικά Βερβερίνων (της αρχαίας Λιβύης), όπως ο "Αμέντ" ο οποίος απεικονίζεται με δύο φτερά, που ήταν τα συνήθη στολίδια των Αρχαίων Λίβυων, όπως απεικονίζεται από τους αρχαίους Αιγυπτίους. H Ναΐθ ταυτίστηκε και με την Θεά Αθηνά των αρχαίων Ελλήνων. Είναι γνωστή η διαμάχη της με τον Ποσειδώνα για την προστασία των Αθηνών. Η Αθηνά νίκησε με το δώρο της ελιάς και έγινε προστάτιδα των Αθηνών, ενώ ο Ποσειδώνας έγινε ο προστάτης της Ατλαντίδας.
H Αιγίδα της Νειθ (όπως θα λέγαμε και η Αιγίδα της Αθηνάς) από την Ύστερη Εποχή, εικοστή έκτη δυναστεία (περίπου 664 έως 525 π.Χ.) επιχρυσωμένος χαλκός, στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Λυών |
Η συνέχεια εδώ στο Β' Μέρος
Συγγραφή-Μετάφραση αποσπασμάτων-Επιμέλεια-Απόδοση Αόρατα Γεγονότα
Αναφορές:
- http://en.wikipedia.org/wiki/Capsian_culture
- http://www.greek-language.gr/Resources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=30&page=122
- http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82
- http://en.wikipedia.org/wiki/Antaeus
- http://aorata-gegonota.blogspot.gr/2011/02/blog-post_4645.html
- http://aorata-gegonota.blogspot.gr/2012/11/kam.html
- http://aorata-gegonota.blogspot.gr/2012/04/blog-post_7676.html
Βιβλιογραφία:
- «LookLex Encyclopedia». Η θρησκεία των Βερβερίνων, http://i-cias.com/e.o/berber.religion.htm.
- «Αμαζίγ, (Βερβερίνοι) ο ιθαγενής μη-αραβικός πληθυσμός της Βόρειας Αφρικής και η γλώσσα τους." Φοινίκη. http://phoenicia.org/berber.html
- «Ο λαός των Βερβερίνων» Οδηγός της Αφρικής. http://www.africaguide.com/culture/tribes/berber.htm
- «Αρχαίες γραφές: Βερβερινικά» Αρχαίες γραφές. http://www.ancientscripts.com/berber.html
- Thompson, Irene. "Ο κλάδος των Βερβερίνων" Σχετικά με τις γλώσσες του κόσμου. 2013. http://aboutworldlanguages.com/berber-branch
- «Βέρβεροι: Η αυτοκρατορία χωρίς σύνορα». Βέρβεροι (Imazighen) της Βόρειας Αφρικής: στη Λιβύη, την Αλγερία και το Μαρόκο. https://www.temehu.com/imazighen/berbers.htm
- «Οι Βέρβεροι -Αρχαία Ατλαντίδα». Αρχαία Ατλαντίδα. 15 Απριλίου 2014. http://www.ancient-atlantis.com/the-berbers/
Οι αναρτήσεις μας μπορούν να δημοσιεύονται από οποιονδήποτε αρκεί να αναφέρεται εμφανώς με ενεργό σύνδεσμο ο δημιουργός.
Το έργο με τίτλο Οι Ατλάντιοι Βερβερίνοι της Βορείου Αφρικής -Μέρος 1το από τον δημιουργό ΑΟΡΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0.